Kayıtlar

Rüya gibi bir ada: Zanzibar

Resim
Zanzibar benim için 90’lı yıllarda, Teşvikiye’deki Reasürans Çarşısı içindeki bir restoran ismiydi. Onun Afrika’da gerçekte var olan bir ada olduğunu öğrenmem tesadüfen oldu. 2000’lerin başında bir Avrupa seyahatimde, kitapçıda Zanzibar’la ilgili bir fotoğraf kitabı görüp almıştım. Evde uzun süre bu kitaptaki fotoğraflara bakarak bir gün o adaya gitmenin hayalini kurduk eşimle. Yıllar yılları kovaladı. Ve Zanzibar’a ayak basmak 50'li yaşlarıma kısmet oldu. Artık THY adaya direkt uçuyor. Güney yarımküredeki bu adaya 7,5 saatlik bir uçuşla ulaşıyorsunuz ama saat farkı olmadığı için jetlag olmadan konforlu bir şekilde varılıyor. THY her gün, bazı günler iki kez adaya direkt seferler yapıyor. Bizim uçuşlarımızda Türk yolcu çok azdı ama uçak doluydu. Zanzibar’a gitmeyi tercih edenler, İstanbul aktarmalı uçan Avrupalı turistlerdi genelde. Zanzibar, Şiraz’dan gelen İranlılar tarafından keşfedilmiş. İsmi de Farsça’dan geliyor: Zangi Bar, yani zenci sahili. 1500’lü yıllarda Portekizlile...
Yorum Gönder
Devamı

B Yüzü Şarkıları Vol.2

Resim
  Geçen yıl, B Yüzü Şarkıları’nın yaz sonu ile ilgili bir bölümünü dinlerken aklıma Fatih Erkoç’un Ağustos Sonu şarkısı düşmüştü.  Bu programa bu şarkının da yakışacağını sosyal medyadaki paylaşımlarına yorum olarak eklemiştim. Suat Kavukluoğlu ve Ömer Vatanartıran, bir hoşluk yaparak sonraki programda bu şarkıya yer verdiler ve benden de bahsettiler. Bu jest çok hoşuma gitti. Oysa ki hayatımın en kırılgan döneminden geçiyordum bu program yayımlandığı sırada. Annemi kaybetmiştim. Artık annesiz, babasız; yani çocuk değildim. Bu jestin mutluluğu, buruk bir sürü anıyla bir birbirine karıştı.  Çocukken radyo programlarından şarkı ister, çalınması ve radyoda ismimizi duymayı haftalarca beklerdik. İstek şarkılar için mektup yazdığımızı; olur da isteğimiz çalınırsa bunun haftalarca sonra olduğunu hatırlıyorum. Aslında geçen yıl bir B yüzü şarkıları yazısı yazmıştım. İşte bu sözünü ettiğim yayından sonra bir yazı daha kaleme almak istedim. Kafamda kurguladım ama bir türlü eli...
3 yorum
Devamı

Bursa'nın İtalyan Kuzeni: Torino

Resim
Dağ eteğinde bir ovada kurulu, kafelerinde kestane şekeri satılıyor ve şehirde Fiat otomobil fabrikası var. Sanki Bursa'yı tarif eden üç özellik İtalya'nın kuzeyindeki Torino'yu da anlatıyor. Alpler'in eteklerinde İsviçre sınırına çok yakın bu şehir İtalya ve İsviçre'nin en iyi özelliklerinin kesişim kümesi gibi. İsviçre kadar elit, İtalya kadar canlı. Tarih boyunca soylu Savoy Ailesi 'nin hüküm sürmesi ile her türlü zenginliğe ulaşmış, bu vesileyle de ekonomik refah düzeyi oldukça yüksek bir şehir olmayı başarmış. Dünyaya mal olmuş farklı sektörlerdeki markaların da doğduğu kent: Otomobilde Fiat, kahvede Lavazza, çikolatada Ferrero gibi... Milano'ya 1,5 saat mesafede olduğu için biraz gözardı edilen bir şehir. Bu noktada da İstanbul'la yakınlığı ile hep gölgede kalmış olan Bursa ile yine benziyor.  Bir başka benzer yönleri de Torino'nun İtalya Krallığı'nın ilk başkenti olması ama bu başkentliğin kısa sürmesi. Tıpkı Bursa'nın Osmanlı'nın ...
Yorum Gönder
Devamı

Orada bir Haiti var uzakta

Resim
Karayipler deyince akla güneş, kumsallar ve palmiye ağaçları geliyor. Herkes mutlu, hep dans, hep eğlence.... Hepsi birbirinden egzotik bu ada ülkelerinin içinde bir tanesi var ki kuzey yarım kürenin en fakir ülkesi: Haiti  Tarihi boyunca pek çok dramatik olaya sahne olan Haiti, en son 2010'da ada büyük bir depremle sarsıldı. Yüzbinlerce kişi öldü ya da kayboldu. Zaten iktidar kavgaları, açlık ve sefaletle mücadele eden, 11 milyon nüfuslu bu ülke, temiz su bulmakta da zorlanır hale geldi. O günden beri gün yüzü görmeyen Haiti'nin devlet başkanın geçen yıl öldürülmesi ülkedeki durumu daha da dramatik hale getirdi.  Haiti'nin  aynı adayı paylaştığı komşu ülkesi Dominik Cumhuriyeti, Survivor yarışmalarına ev sahipliği yapıp turizmle şenleniyorken Haiti nasıl bu durumda olabiliyor peki? Tarihine biraz baktığımızda görüyoruz ki Haiti'nin köleliğe karşı devrim yapan ilk ülke olması, maalesef "gelişmiş" ülkeler tarafından ezilmesine neden olmuş. Peki nereden esti de ...
Yorum Gönder
Devamı

B Yüzü Şarkılarım

Resim
Tek şarkı ile meşhur olmak bugüne ait bir olgu değil. 1950'lerde 60'larda 45'lik plaklarda tek bir şarkı ile meşhur olunabiliyordu.  Ama bugüne göre teknik olarak şöyle bir fark vardı: 45'lik plakların A ve B yüzleri olduğundan "esas şarkı"nın bir de B yüzüne bir eşlikçi bulmak gerekiyordu. Bazen aynı şarkının enstürmantal versiyonu ile B yüzü geçiştiriliyor, bazen de sanatçı asla hit olamayacağını bildiği ama kendi sevdiği bir şarkıya yer veriyordu.  Sonra long play'ler; ardından da 80'lerde kasetler icat olunca şarkıcılar için de ortalama 10 şarkılık bir albüm yapmak şart oldu. Plakların yerini alan kasetler arabalarda rahatça dinlenebiliyor, walkman gibi müthiş bir icat sayesinde yürürken bile müziğine yanında taşımak mümkün olabiliyordu. Kasetlerin şöyle kötü bir tarafı vardı; sevdiğin şarkı kasetin B yüzünde ortalarda bir yerdeyse oraya kadar kaseti başa ya da sona sarman gerekirdi. O da önce pilini, sonra sabrını tüketen bir şeydi. O yüzden de hi...
3 yorum
Devamı

Bir kış masalı: Kars

Resim
Orhan Pamuk 2002'nin ilk günlerinde "Kar" isimli romanını yayımlayınca çok konuşulmuş, Kars şehri üzerinden verdiği siyasi mesajlarla gündemi uzun süre meşgul etmişti. Ben de kitabı ilk baskısından okumuş, çok beğenmiştim.  Kitaptan Kars hakkında aklımda kalan şey, baş kahraman şair Ka'nın şehri ne kadar kasvetli ve mutsuz bulduğu üzerineydi. O yüzden Kars'ı görmeyi hiç gündememime almamıştım. 20'lerinin sonunda, iyi işi olan her beyaz yaka gibi ben de ilk fırsatta Avrupa şehirlerini turluyor, Amsterdam, Paris, Londra'ya gitmeyi yurdun ücra köşelerinden daha cazip buluyordum. Hem yaşça olgunlaşmak, hem de ülkedeki turizm konusundaki atılım benim gibi pek çok gezgini yurtiçi rotalara yöneltti. (Euro'nun 30 TL'yi geçmesinin konuyla bir alakası yok...) Doğu Ekspresi tren hattının yeniden canlandırılması, trenin son durağı Kars'ı da turistik bir çekim noktası haline getirdi. Orhan Pamuk'un Ka'sının şiirlerinde yerden yere vurduğu Kars'ı...
4 yorum
Devamı

Biz geldik komşu

Resim
Geçenlerde Instagram'da gezinirken caz şarkıcısı Gregory Porter'ın Atina'da antik tiyatroda vereceği konseri gördüm. "Kadife sesli" bu adamı bir antik tiyatroda izlemek olağanüstü bir şey olmalı diye düşündüm. Bilet fiyatları gayet makul. Atina şurası... Aldım biletleri. O arada baktım ki çevremde Atina'ya gitmeyen bir ben kalmışım. İki günlük bir Atina gezisi Gregory Porter konseri ile taçlandı.  Atina'ya uçmak kolay. Bir saat sonra oradasınız. Havaalanından şehir merkezine metro ile ulaşmak mümkün. Şehirde güzel bir metro ağı var. Gerçi saatleri tutarsız. Düzen konuda İstanbul'dan daha kötü olduğunu söyleyebilirim. Aslında trafik kurallarına uyma, toplu taşıma gibi pek çok konuda bir Avrupa şehrinden çok bir Türk şehri gibi Atina.  Biz mevsim olarak Atina'yı gezmek için geç kalmışız. Haziran sonu, artık Atina'da gün içi sıcaklar turistliklik geziler için uygun değil. O yüzden öğleden sonraları otele dönmemiz, günde bir kaç kez duş almamız ger...
Yorum Gönder
Devamı